"CÓRKA NOMADÓW" - Waris Dirie, Jeanne D'Haem
października 04, 2016
0
biografia
,
Córka nomadów
,
Jeanne D'Haem
,
Waris Dirie
,
Wydawnictwo Świat Książki
Właściwie zastanawiałam się czy napisać o
ostatniej książce którą przeczytałam czy nie, jednak pewne epizody wzbudziły we
mnie kontrowersyjne emocje w związku z czym postanowiłam je tutaj poruszyć. Nie
chcę tutaj za bardzo spoilować osobom, które w przyszłości chcą przeczytać tę
książkę, ale jednak pewnych faktów nie da się po prostu pominąć. Jestem nimi
wzburzona i muszę o nich napisać. Jeśli nigdy nie słyszałaś bądź nie czytałaś o
Waris Dirie najlepiej nie czytaj tego postu, będzie lepiej jak sama poznasz jej
historię sięgając po literaturę.
Tytuł: Córka nomadów
Autor: Waris Dirie, Jeanne D'Haem
Wydawnictwo: Świat Książki
Nie jest to pierwsza książka po którą
sięgnęłam, której autorką jest ta modelka, ambasadorka ONZ, nomadka pochodząca
z muzułmańskiej rodziny. Pełna ambicji, motywacji, nie uginająca się w obliczu
trudności i przeszkód, walcząca o prawa kobiet, a także o pomoc dla swej
ojczyzny. Przeczytawszy Kwiat pustyni oraz Czarna
kobieta, biały kraj mogę powiedzieć, że poznałam nieco jej życie oraz
pewne fakty dotyczące jej ojczystego kraju, kraju Trzeciego Świata.
Córka nomadów jest historią powrotu modelki do domu,
zmierzeniu się z brutalną rzeczywistością oraz o miłości i tęsknocie do własnej
ojczyzny i rodziny. Przeraził mnie opis wojny, nędzy, głodu, brak
jakiegokolwiek komfortu związanego z podstawowymi potrzebami, brak szkolnictwa
oraz pomocy medycznej, okrutne tradycje oraz bardzo ważne brak poszanowania
zdania kobiet, nieistniejące prawo kobiet.
Powieść nie tyle jest książką wciągającą,
piękną, interesującą historią co, mówiącą i zdradzającą pewne dramatyczne
fakty, ujawniające rzeczywiste życie w krajach afrykańskich. Czytając ją w
dużej mierze skupiłam się przede wszystkim na poznaniu obyczajów, wartości oraz
codziennych trudów mieszkańców Somalii. Bardzo ważną, bestialską kwestią jest
rytuał obrzezania w tym przypadku dziewczynek, ale i nie tylko patrząc z
szerszej perspektywy. Oburzający jest dla mnie ten zwyczaj, barbarzyńskie
okaleczanie wynikające nie tylko z braku wiedzy prowadzi do tragicznych
sytuacji, nawet śmiertelnych, zważając na brak odpowiednich środków humanitarnych.
Przerażające jest również to jak
traktowane są tam kobiety. Ojciec, głowa rodziny, bez skrępowania, uprzedzenia
czy jakichkolwiek słów podnosi rękę na żonę i dzieci. A z kolei one nie mają
prawa nic powiedzieć ani bronić się. Po prostu przystają na takie normy
zachowania. W ich kulturze respekt należy się tylko mężczyznom, natomiast
traktowanie kobiet przypomina bardziej zwierzęce niż człowiecze. Aktywność
kobiet sprowadza się tylko do roli usługującej żony, matki i gospodyni domowej.
Zirytowała mnie również sytuacja przedstawiona w książce, która mówiła o tym,
że kobietom zabrania się wchodzić do restauracji, gdzie przesiadują tylko
mężczyźni oraz sytuacja gdzie kobieta nie mogła zadawać pytań, a gdy to zrobi
zostaje całkowicie zignorowana.
Książka zwraca również uwagę na warunki
panujące w ubogich wioskach oraz codzienne życie na Zachodzie. Gołym okiem
widać tu przeogromne zderzenie kultur. Brak środków czystości, dostępu do wody,
podstawowej odzieży (opis zakrwawionych stóp z powodu braku obuwia), jedzenia,
toalety, nawet naczyń konfrontuje się z luksusami, a mianowicie dostępem
do usług medycznych, możliwością szkolnictwa, wygodnym domem, przyborami do
pielęgnacji ciała i wiele innych. Smutne jak ludzie na Zachodzie nie doceniają tego
co mają i pełne podziwu dla ludzi potrafiących radzić sobie z codziennymi
troskami żyjąc w tym "drugim" świecie.
Na zakończenie chciałabym dodać, że bardzo
poruszył mnie opis krajobrazów, piękno przyrody. Jedyne co wywołało delikatny
uśmiech na mojej twarzy, oprócz oczywiście wzruszające, upragnione spotkanie z
rodziną. Autorka zwraca uwagę na urok środowiska naturalnego oraz na to jak
wspaniale ludzie potrafią wykorzystać dary jakim obdarza ich matka natura.
Polecam tę książkę osobom chcącym poznać
kilka faktów, zwyczajów czy norm zachowania dotyczących życia w kraju
muzułmańskim, kraju Trzeciego Świata. Książka jest napisana prostym stylem i
czyta się ją bardzo szybko. Nie sprawi również problemu powrócenie do niej po
dłuższym czasie, ponieważ wątek jest jeden.
Obraz: http://img.tezeusz.pl/static/product_image/45/459511_big.jpg
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz