"Świnia" Edward Lee

Kilka dni temu przeczytałam Świnię, Edwarda Lee. To moja pierwsza przygoda z tym autorem i pomimo tego, że słyszałam o nim sporo, to jednak czegoś takiego się nie spodziewałam. Moja psychika po niej wysiadła. Byłam napalona na horror ekstremalny, ale to co dostałam to dla mnie zdecydowanie za dużo.

Książka podzielona jest na dwa opowiadania, które razem tworzą makabryczną, odrażającą historię. Księga pierwsza, Świnia. Rok 1977. Dwudziestokilkuletni Leonard marzy o tym, by nakręcić film. Niespodziewanie trafia na plan pornosa, gdzie zboczeni gangsterzy wykorzystują uzależnione od narkotyków prostytutki i zwierzęta.

Księga druga, Dom. Rok 2007. Melvin razem ze swoją macochą udaje się do miejsca, w którym trzydzieści lat temu wydarzyła się masakra. Chce zbadać dom, w którego nawiedzenie nie wierzy. Szybko przekonuje się, że coś tu jest nie tak – w snach doświadcza koszmaru zbrodni popełnionej lata temu.

Autor zaczyna z grubej rury. W życiu nie czytałam tak odrażającej treści. Opisy kręcenia pornograficznych filmów są obrzydliwe. Nastawiałam się na coś mocnego, brutalnego, dlatego sięgnęłam po tę książkę, ale nie sądziłam, że dostanę to w takim nadmiarze. Sceny bitych i gwałconych kobiet oraz kobiet spółkujących seksualnie ze zwierzętami wylewają się z kartek tej powieści. Pisarz przełamuje temat tabu. Pisze bardzo wulgarnie, nonszalancko i prowokacyjnie. Przekracza granice. Nie sądziłam, że ta lektura mnie tak zszokuje i zniesmaczy. To co się tam wyprawia to czyste szaleństwo, obłęd. Mówiąc kolokwialnie i krótko, ta cześć to wynaturzone sceny, flaki i krew, czyli coś co spodoba się fanom horroru ekstreme.

Natomiast jeśli chodzi o drugą część książki, to przede wszystkim nie jest ona aż tak kontrowersyjna i ohydna jak poprzednia. Pewne sceny wzbudzają zniesmaczenie, ale już nie w takiej skali. To opowiadanie mi się podobało. Pojawia się tutaj motyw nawiedzenia, czyli coś co znam i o czym lubię czytać. Mroczny klimat i tajemnicze wydarzenia wywołują gęsią skórkę. Ten straszny dom naprawdę przeraża - nie zbliżyłabym się do niego nawet, gdyby ktoś mi za to zapłacił. Uczucie niepokoju towarzyszy od początku do końca opowiadania. Ponadto polubiłam Melvina i jego macochę, bo są oryginalni i stworzyli nietypowy, zabawny duet.

Przeczytawszy całą historię, uświadomiłam sobie, że druga część nie wzbudziłaby przerażających emocji, gdyby nie ta pierwsza. Owszem, księga pierwsza mogłaby sobie istnieć sama, ale druga bez niej, na pewno nie. I mimo że początku nie mogłam strawić, to jednak stanowi on istotną część całości. Jeśli miałabym oceniać kunszt pisarski autora, to zasługuje on na ogromne brawa, aczkolwiek mnie ciężko było przebrnąć przez tę całą perwersję. Jedno jest pewne, ten kto sięga po Świnię, musi mieć odporna psychikę. Moja została tak sponiewierana, że chyba sobie odpuszczę na jakiś czas horrory.

Tytuł: Świnia
Autor: Edward Lee
Tłumaczenie: Przemysław Słobodzian
Wydawnictwo: Dom Horroru
Data wydania: październik 2018
260 s.